Өрт сөндіруші-десантшылар МИ-171 тікұшағынан жерге арнайы ұшыру құрылғысының (ТБЖ) көмегімен түсуді орындады. Түсулер 10, 20, 30 және 40 метр биіктіктен жүзеге асырылды. Осындай биіктіктен өрт сөндірушілер орман өрттерін сөндіру кезінде тікелей жұмыс істеуі керек.

Тікұшақ ағаш шатырлары мүмкіндік бергендей жерге жақындай алады. Кейбір өрт сөндіруші десантшылардың иығында тікұшақтан 70-тен астам түсу бар. "Орман арнайы жасағының" практикалық дағдыларын пысықтауды АПС басшысы С. М. Поляков жүргізді.

Түсіру құрылғысы-тікұшақтың қонуы мүмкін емес орман шатырының немесе басқа да табиғи объектінің үстінде ілулі тұрған тікұшақтан адамдар мен жүктерді жұмыс орындарына түсіруді жүзеге асыруға мүмкіндік беретін құрылғы.

Адамдарды және өртке қарсы жүктерді оларды сөндіру мақсатында орман өрттеріне жеткізуге арналған барабан үлгісіндегі (қосалқы) алғашқы орман өртін түсіру құрылғысын ормандарды авиациялық қорғаудың орталық базасының өндірістік-техникалық зертханасы әзірледі. Ми-4 тікұшағынан алғашқы түсулер 1956 жылы жүргізілді.

Әрі қарай, Ми-8 тікұшақтарын авиалесоқорғауды пайдалануға байланысты роликті типті ұшыру құрылғысы (ТБЖ) әзірленіп, 1979 жылы енгізілді. Бұл өрт сөндіруші-десантшының тікұшағынан немесе салмағы 100 кг-ға дейінгі жүкті 3 м/с дейінгі жылдамдықпен автономды түсіруге мүмкіндік береді.

Қолданыстағы орман өрті аймағына жер үсті көлігімен жету әрдайым мүмкін емес, ал күштер мен құралдарды авиациямен жеткізу кезінде қауіпсіз қону алаңын таңдау мүмкін емес екенін ескеріңіз. Мұндай жағдайларда тікұшақтың көмегімен өрт аймағына десант түсіру туралы шешім қабылданады. Бақылаушы-ұшқыш әуеден десантшыларды түсіруге жарамды өрт алаңын таңдайды, көлемі ағаштардың тәждері арасында кемінде 5х5 метр.

Түсулерді орындау және түсу орнын таңдау туралы шешім қабылдағанда, шығарушы тікұшақ командирінен "түсуге дайындалуға рұқсат етіңіз"деп сұрайды.

"Рұқсат етемін" деген жауап алғаннан кейін ол өрт сөндірушілерге "түсуге дайындалу" командасын береді және қауіпсіздік белдігін немесе сақтандыру аспалы жүйесін киеді. Қауіпсіздік фалының немесе кабельдің карабині тікұшақтағы қуат торабына бекітіледі. Тікұшақ осы "құдықтың" үстінде ағаш шыңдарынан кемінде 10 метр биіктікте ілінеді (бұл ретте жерге дейінгі биіктігі 45 метрден аспауы тиіс).

Бақылаушы-ұшқыш есікті ашып, 50 метрлік аса берік (үзілуге 900 кг) шнурды түсіреді, ол бойынша түсу роликті құрылғысының көмегімен тікұшақтан жерге тікелей өрт сөндіруші-десантшылар түседі.

Егер шнурдың шығанағы ашылып, жерге жеткен болса, онда шығарушы тікұшақ командиріне: "Шығанақ тасталды, жерге таратылды, біріншісінің түсуіне рұқсат етіңіз", - деп жауап беріп, "рұқсат етіңіз", біріншісіне бұйрық береді: "түсуге".

Алдымен топтың аға қызметкері түсуі керек, ол төмен түскеннен кейін келесі десантшыларды сақтандыруға міндетті.

Бірінші өрт сөндіруші-десантшы түскеннен кейін босатушы тікұшақ командиріне "біріншісі қонды, екіншісінің түсуіне рұқсат етіңіз"деп СПУ бойынша баяндайды. Рұқсат алғаннан кейін екінші десантшы-өрт сөндіруші түсуді жүргізеді, түсу біріншісіне ұқсас орындалады.

Өрт сөндіруші десантшыларды түсіру аяқталғаннан кейін шығарушы сымның карабинін сырғалардан ажыратып, сымды төмен түсіреді. Шығарушы тікұшақ командиріне "түсу аяқталды, сым тасталды, есік жабылды"деп баяндайды.

Жаттығу кезінде тікұшақ командирінің, бақылаушы ұшқыштың және өрт сөндіруші десантшылардың өзара әрекеттесуі, түсу жылдамдығы (орташа-секундына үш метр), дұрыс қону және т.б. бақыланады.

Сондай-ақ, бақылаушы ұшқыштар су төгетін құрылғының (ӘАОО) көмегімен өрт ошағына суды ағызу дәлдігін пысықтады. Айта кету керек, Су төгетін құрылғымен жұмыс күрделі және қауіпті және ұшу құрамының жоғары дайындығын қажет етеді.